Arbeidsongeschiktheid
Wie kan mij helpen? Ik zoek informatie en ervaringen met betrekking tot arbeidsongeschiktheid bij Cadasil.
Ik ben 51 jaar en heb ruim 2 jaar geleden de diagnose Cadasil gekregen. Rond mijn 43ste had ik mijn eerste TIA. Omdat ik al jaren migraine had is toen niet onderkend dat het wellicht iets anders dan een migraineverschijnsel kon zijn. Pas na ongeveer 10 TIA’s, van steeds langere tijdsduur (tot 2 uur durend), is verder onderzoek gestart met o.a. een MRI en een DNA-test. Daaruit bleek dat ik Cadasil heb.
Anderhalf jaar geleden ben ik, in overleg met mijn werkgever, gestopt met werken door middel van een zogenaamde vaststellingsovereenkomst, zodat ik niet geheel met lege handen kwam te staan en in aanmerking kwam voor een WW-uitkering.
Inmiddels heb ik meer TIA’s gehad en meer verschijnselen gekregen.
Ik heb meer moeite met praten, kan de woorden vaak niet vinden en soms zijn er helemaal geen woorden.
Ik heb veel minder overzicht in bijvoorbeeld verkeers- en andere situaties. Ik heb steeds minder (technisch) inzicht. Denk veel langzamer en ben eerder moe.
Mijn geheugen gaat sterk achteruit. Ik loop per dag steeds vaker de trap op en af omdat ik boven niet meer weet wat ik ook alweer kwam doen. Als ik dan weer beneden kom, schiet het me ineens weer te binnen en ga ik weer naar boven (waar het proces zich dan vaak weer herhaalt. Blijf ik wel lekker fit bij). Ook het wat langere termijn geheugen komt in gedrang.
Ik heb geen last van duizeligheid, maar heb bijna constant het gevoel dat de wereld ‘anders beweegt’ dan ik. Ik moet vaker een extra stap zetten om in evenwicht te blijven.
Verder ben ik erg snel ‘tot tranen toe geroerd’. Ik huil om alles. Of ik nou blij ben of ontroerd of wat ook: ik schiet vol en huil. Dat kan tot vreemde situaties leiden, wanneer iedereen blij is en in een goede stemming (inclusief ondergetekende), heb ik ineens de tranen op mijn wangen. Iedereen valt dan bezorgd over me heen omdat ze denken dat er iets vreselijks aan de hand is (wat niet het geval is).
Met stress kan ik helemaal niets, dan stopt mijn denken, en groepen mensen om me heen wordt steeds moeilijker. Ook kan ik sinds kort mensen niet meer goed volgen in gezelschap. Ik kan ze wel horen, maar ik kan geen chocola maken van wat ze zeggen en vraag dus bij ieder zin: ‘wat zeg je?’
Al met al niet erg, want ik functioneer best en heb geen lichamelijke beperkingen.
Ik ben echter wel op het punt aangekomen dat ik verwacht niet meer in een baan te kunnen functioneren. Ik heb momenteel ook geen werk (de eerder genoemde WW-uitkering) en vraag me af of anderen ervaring hebben met arbeidsongeschiktheid en afgekeurd worden.
In de ‘verhalen’ op deze site vertelt Carla dat ze inmiddels volledig is afgekeurd en ik vraag me af hoe dat in z’n werk is gegaan. Carla, als je dit leest, wil je dan svp jouw ervaring met me delen? En als er anderen zijn die hiermee ervaring hebben, laat het dan svp weten. Ik zou dat zeer op prijs stellen. Bij voorbaat dank daarvoor.
Vriendelijke groeten,
Marja