Forum

Hallo,

Ik ben Joyce. Ik ben 25 jaar en woon in België.

Mijn moeder heeft Cadasil en naar aanleiding daarvan heb ik mij 5 jaar geleden ook laten testen, waaruit blijkt dat ik ook Cadasil heb. In het begin nadat ze mij het verdict hebben gegeven ging ik er nogal lichtjes over en ging ik gewoon door met het leven zoals het was. Nu 5 jaar later begint het besef te komen dat het voor mij ook niet lang meer zal duren voor de symptomen beginnen te komen en er dus geen uitweg meer is. Ook doordat mijn moeder er steeds slechter aan toe is, krijg ik de behoefte om lotgenoten op te zoeken en samen steun te zoeken.

Groetjes, Joyce.

Hoi Joyce,

Ten eerste uiteraard welkom op het forum.
Ik zit zelf in een vergelijkbare positie, ook bij mij werd (inmiddels al weer een redelijk lange tijd geleden) bij mijn moeder Cadasil gevonden, waarna bleek dat ik ook drager was, ik ben alleen inmiddels 34. Ik snap heel goed hoe je je voelt met betrekking tot dat het je in het begin nog niet zo veel doet, maar het komt toch echt dichter bij. Ook bij mij is het zo dat mijn moeder ook een goed voorbeeld is (ook zij gaat achteruit), alhoewel wel altijd gezegd wordt dat zelfs binnen een familie het verloop per persoon behoorlijk kan verschillen. Maar goed, of dat dat positief of negatief uitpakt weet je natuurlijk nooit

Mocht je ooit iets willen weten: schroom niet en stel je vraag gewoon.

Ik hoop dat je wat zult hebben aan de site en het forum!